Barentsburg

Website Jacques Bazen

Barentsburg

Bezoek aan Barentsburg, 9 augustus 2006

Barentsburg is de laatst overgebleven Russische nederzetting op Spitsbergen. Het dorp is net als Longyearbyen gebouwd rond een kolenmijn. Het is dus ook een mijnwerkersnederzetting. Maar dan op z'n Sovjet Russisch. Hier in het uiterste noorden lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Nog steeds wordt hier de arbeider van de week gekozen en torent Lenin uit boven de baai.

Barentsburg lag buiten de Sovjet Unie en was altijd een soort van open stad. Daarom moest Barentsburg een modelstad zijn. Om te laten zien dat het communisme, het collectief van arbeiders zelfs in staat is om in de meest extreme omstandigheden te overleven en een goedlopende levensvatbare gemeenschap te stichten.

Er waren nog een paar van die plekken op Spitsbergen. De verlaten plaatsjes Grumantsbyen en Pyramiden waren ook Russisch. Barentsburg overleeft tot nu toe...

Uitzicht op Barentsburg vanaf Isfjorden

De haven van Barentsburg

waar vooral kolen worden ingeladen

Het aanleggen van

onze ijsbreker de Polargirl

Het dorp Barentsburg zelf ligt op een plateau, hoog boven de baai. Om er te komen moet je een lange halfvermolmde trap opklimmen. Ooit moet dit een prachtige trap geweest zijn, mooi beschilderd enzo. We kregen een rondleiding door Barentsburg, gelukkig wel van een engelssprekende gids.

De mijnwerkerskantine

In de mijnwerkerskantine zijn zelfs verse groenten te krijgen. Geen import! Barentsburg heeft namelijk zijn eigen boerderij. Niet dat er ook maar iets groeit qua groenten enzo normaalgesproken. Maar in Barentsburg lossen ze dat op door de gewassen binnen te verbouwen in kassen. De gids vertelde dat de groente erg duur is... Ook heeft de boerderij heel wat varkens, maar de koeien waren weg. Vroeger had de boerderij verschillende koeien en een stier, die gewoon grazend door het dorp liepen, maar dat is nu helaas verleden tijd.

Verse groente in de kantine

De boerderij met de kassen

Uitzicht op Barentsburg vanaf de boerderij

In de Sovjet modelstad mocht sport en cultuur natuurlijk niet ontbreken. Barentsburg heeft daarom een Olympisch zwembad en een sporthal, waar regelmatig wedstrijden worden gehouden, meestal tegen Noorse teams uit Longyearbyen. Ook is er een groot theater, wat volgens onze gids veel bezoekers trekt uit Rusland zelf.

Zwembad en sporthal

Souvenirshop

annex theater

Midden in Barentsburg staat de textielfabriek. Hier wordt onder andere kleding gemaakt voor de mijnwerkers. Bij de fabriek staat een groot bord, met daarop de arbeider van de week.

Eigenlijk bestaat Barentsburg slechts uit één straat, die loopt van de boerderij aan de ene kant, tot aan het universitaire onderzoekscentrum aan de andere kant. Aan deze ene straat liggen zo ongeveer alle huizen en belangrijke gebouwen.

vrijwel geen verkeer, toch gevaarlijke kruising...

In een echte Sovjet Russische plaats kan een borstbeeld van Lenin natuurlijk niet ontbreken! Fier torent de granieten Lenin uit boven de baai van Isfjorden.

Flats van Barentsburg

In Barentsburg staat ook een Russisch consulaat. Daar kun je eventueel een visum voor een bezoek aan Rusland aanvragen.Het consulaat is een mooi nieuw rond gebouw, een hele verbetering ten opzichte van het oude consulaat, dat een oud blauwgroen houten huis was. Het oude consulaat staat schuin voor het nieuwe consulaat.

Omdat Barentsburg de communistische modelstad moest zijn, moest er natuurlijk ook een park komen en een plein met bloemperkjes enzo. Helaas was het klimaat een beetje te rottig voor bloemen om te kunnen groeien. Maar zoals het een goed Sovjet betaamt, werden de plannen toch uitgevoerd en de bloemperken werden aangelegd. Helaas ziet het er allemaal wat troosteloos uit.

Gezellig pleintje

met kerk (pas van na de wende uiteraard!)

Er is ook een museum in Barentsburg, geheel gewijd aan de geschiedenis en de flora en de fauna van het gebied. De naam van het museum is Pomor, dat slaat op de eerste kolonisten, die uit noord Siberië kwamen. Zij werden Pomor genoemd.